18 Mayıs 2009 Pazartesi

anneanne


Bundan tam 1 sene önceydi ailemden uzakta okudugum için benden gizlemislerdi yarim yamalak ananen hasta gibisinden sözler.. hayatimin en zor günlerini geçiriyordum birakip gidemeyecegim sinavlarim bir yanda ne oldugunu bilmedigimiz bi hastalik adiyla ailemin perisan olusu bir yanda..bende tipik bir memur ve çekirdek aile çocugu gibi büyüdüm beni ananem büyüttü..sonra çekirdek ailemin dagilmasiyla babasiz sadece emekli bir anne anane ve büyükbaba üçgeninde yasamaya devam ediyordum ailemden çok uzak bir memlekette mühendislik okuyordum yurtta kaliyordum ve çok yalnizdim,önce karin zari kanseri dediler 3 ay ömrü var yada yok dediler herkes perisandi Türkiye'nin en büyük fakültelerinden biri olan Ankara Üniversitesinde yanlis teshisle ameliyata girmek üzereyken ALI AYHAN adindaki mucize adam kesfedildi..Bu adin yüzlerce insan ve ailesi için ne anlam ifade ettigini ancak yine bunu yasayanlar bilir 68 yasindaki hayatta herseyimi borçlu oldugum ölümle adlarini yanyana koyamadigim ananem over kanseriydi ileri bir safha..önce ameliyat,ardindan kemoterapiler..ilk 6 kür pek faydali olmamis,ikinci 6 kürlük kemoterapi..dün en son kontrolüne gittiginde sanirim kanseri bilmeden kanseri yendi..bunun nasil bir süreç oldugunu burda en mucizevi kelimelerle anlatsamda sadece ne yazikki "yasayanlar" bilebilir,gördükleri rüyalarindan yanaklari islak uyananlar,bi anda aglama krizine tutulanlar,gerçegi sonuna kadar kavramaktan korkanlar anlar..haberler geliyordu yan yataktaki hasta...inanmak..belki birkaç gün önce gözlerine bakip geçmis olsun dedigimiz insanlar bir sonraki gelisimizde...los karanlik onkoloji koridorlari..her beyaz önlüklünün agzindan dökülenlere pür dikkat odaklanmak..doktor olamadigim için kendimi affetmeyecegim zamanlar..kollari,damar yolu açilamadigi zamanlardaki o acilar..kan alinmasi lazim ama damar görünmüyor..kemoterapi sonrasi çektigi acilar..ben dayanamazdim..onun gücüne ona öyle hayranimki..geceleri horladigi için Allah'a nasil sükrederek uyudugumu,bana ne oluyor diye sordugunda yalanlarin arkasina siginirken keskin zekice bakislarindan nasil kaçtigimi nasil anlatabilirim..simdi sorarimböyle bir hikaye nasil anlatilir ki yasamadan bu çekilenleri kim hissedebilirki..çok zor günlerdi,dün ilaçli tomografi ve muayeneler normal çikti..hani elimden gelse aldigi nefesi kontrol edecegim,ve en korkuncu kemoterapi görürken yakalandigi gripler..insanlarin merakla eve dolusup umarsizca dikkatsizce maske takmadan ona yaklasmalari..misafire ne denebilirki..ayip..gerçekten ne kadari bitti bilemiyorum ama ben yine uykusunda onu kontrol edecegim,yine ALI AYHAN adini yüregimde farkli bir minnetle anacagim.O BÜYÜK BIR ANANE KURTARICISI..kendini doktordan sayan o kadar zavalli o adam hala hayattayken bir kere onun elini öpsünler bir kere sifa dagitmanin ne ulu bir vazife oldugu kavrayabilsinler..hikayemi burada noktalarken benim gibi,bizim ailemiz gibi kaç ates düstügünü bilmedigim yuvalara selam olsun,Allah sabir versin ,güç versin,lütfen hiç yikilmadan direnin,savasin,ama bu dünyada eger kanserden daha güçlü birsey varsa bu sadece ve sadece SEVGI'dir..Basindan sonuna kadar yasadigim bu kanser dolu saatler ondan daha güçlü olan tek seyin dupduru bir sevgi oldugunu gösterdi..eger kanser olan çok sevdiginiz biriyse sevginizi öyle bir sunun ki ona mucizeye inanacaksiniz.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder