Hastane koridorunda 43 kg kalmis halimle ellerimi basimin arasina alip çöküp kaldigim o an'i hic unutamiyorum.aci haber kanser.canimi feda edebilecegim bir insana konulmus tani...haberi aldigimda yazin ortasinda yagmur yagdi saganak hemde.içim kan agladi.deseler ki bana dunyanin bi yerinde bi ilac var git onu bul...simdi cikip giderim.ACI HABER KANSER...3,evre kolon.tedaviye devam ediyoruz simdi.tedaviye yanit veriyor.tek istegim tedavinin bitmesi ve nuksle karsilasmamamiz.hala inanamiyorum bu nasil bizim basimiza geldi.bu nasil bir yazgidir.bu nasil bir kader.boyle bir kadere kirginim sadece.kelimelerin anlamsiz kaldigi yerdeyim suan.kelimlerin hicbirse ifade edemedigi butun dillerin birlesede icimdekileri anlatamayacagi o igrenc yerdeyim.sabir diyorum metanet diyorum...ameliyat sonrasi uzun sure yogun bakimda kaldi ve ölüm tehlikesi vardi.doktorun bana metanetli ol suan dediginde kalbimde bir dunya yikildi.bu dunya üzerime yikildi.metanetli oldum.aglamadim.onu gorunce gulumsedim.24 yasindayim ve ben bu hayatta ilk once aciyi ve yitirmeyi ögrendim.ama metanetli oldum hep.sukur ki yogun bakimdan cikti ve tedaviye baslayabildik.acinizi yürekten anliyorum.yurekten sariliyorum her birinize cunku biliyorum ki hasta ve hasta yakini cok kirilgandir cok hassastir suan.allahtan sifa diliyorum hepinize.zor bi yoldayiz ama allah kerimdir her zaman.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder