Kaç yıl yaşadığın değil içeriği önemli

Merhaba; Benim hikayem 4 eylül 2008'de basladi.Yaptirdigim kolonoskobi sonucunda bagirsak lümenini tikayan bir tümör gözlendi. Pataloji sonuçlari kötü geldi. Dünyam basima yikildi. 34 yasindaydim, 2 ve 10 yaslarinda iki kizannesiydim.Tanrim hayata dair yapmak istedigim okadar çok sey vardiki simdi neolacakti ! Ertesi gün tomografi çektirdim. 2 gün sonra sönuçlari alacaktim. O iki günüailece aglayarak geçirdik, Hayatimin en zor iki günü oldugunu söyleyebilirim.sükürler olsunki diger organlara siçrama yoktu. Bu bana mücadele etme gücü verdi.KTÜ deki doktor arkadaslarimin tavsiyesiyle cerrah Ethem Alhan beyin odasinda solugualdim. Hayatimi anlattim, agladim sizladimOna çok sey borçliyum bana evladi gibi davrandi, güç ve moral verdi. 13 eylül 2008 de ameliyat oldum. Ameliyat sonrasi ilk sözüm Babacim seni çokseviyorum olmus. ( Babam 1 yil önce trafik kazasi geçirmis, sag kolunukaybetmisti.) Ameliyat sonrasi 2 gün annemle hastanede yattik sonra canim kardesimistanbul'dan geldi ve 5-6 gün bana bebegiymisim gibi bakti.Hayatim boyunca nezaman ihtiyacim olsa kardesimi hep yanimda bulurum. Canim benim ona çok seyborçluyum. hastanede yatarken doktorumun izniyle kizlarim 2 kez yanima geldi.Hasta yatagimda 2 yasindaki kizimin bakislarini size anlatamam. Ben ona bu süreçteyürek yanginim diyorum.Hastaneye yatana kadar gögsümden süt verdigim yavrum banayabanciymisim gibi bakiyordu. Bense Allahim hiç olmassa biraz büyüteyim, büyükkizim gibi 10 yaslarina getirmem için bana zaman ver diye dua ediyordum.Onungözlerine her baktigimda gözlerim doluyordu. Sonra 1 ay evde dinlendim.Patoloji sonuçlari çikti. Adenokarsinom, ortadifarensiye.Adenokarsinom, Adenokarsinom, Adenokarsinom..... Tamda gelip beni bulmustu.Hayatimin en güzel en verimli döneminde. 8 yilflörtten sonra evlendigim esimle 12 yildir beraber çalisip didinip arabamizialmis,sahilde dubleks evimizi almis iç dizaynini yapiyorduk. O evle ilgili nehayaller kurmustuk oysa eve tasinirken bile ben yoktum hastanedeydim. Sonra kendine gel arzu dedim, bu böyle olmaz: annem, babam, kardeslerim, esim,vebiricik kizlarim gözümün içine bakiyorlardi, dudaklarimda her zamanki gibigülümseme ariyorlardi. Onlara bu gülümsemeyi borçlu oldugumu düsündüm. Hayat bana güzel armaganlar vermisti dolu dolu 34 yil yasamistim, simdi hemenpes etmeye hakkim yoktu, bana yakismazdi mücadele edecektim.Isimede devamettim.Sürekli evde yatan bir anne olmak istemedim. Onkologa gittim. Evrenin B2 oldugunu söyledi.12 seans 14 günde bir kemoterapialmam gerektigini söyledi.3 ayda bir konrol verdi.Simdi bu kemoterapilerin 9'unu aldim, 3 tane kaldi.Çok çok....zor bir sey kemoterapi Allah herkese ve banada kolaylik versin.her zor animda, canimdan bezdigimde sanslisin sen arzu yaninda yakinlarin var, butedaviyi alipta evine gidip çocuklarina yemek yapmak zorunda olan insanlar var diyekendime güç vermeye çalisiyorum. Ama güçlüyüm yasamak için çok güzel nedenlerimvar, Allahin izniyle asacagim bunu. Herkesin güçlü olmasini istiyorum, çok zor biliyorum ama biz zor seylerin insaniyiz.Ben zor anlarimda,Allahu Teala bu hastaligi bana kendimi önemsememgerektigini anlamam içinverdi diye düsünüyorum.Hayatla bogusurkenkendimi biraz teget geçiyordum. esim, çocugum, ailem, isim derken kendime çok dikkat etmiyordum. Simdiben önemliyim, daha relaksim, kolay kolay sinirlenmiyorum, vede daha iyi biri olmayaçalisiyorum.Daha yardim sever, daha duygusal, daha özverili, paylasimci.Yani kendime dersler çikariyorum. Bu hastalikta hasta yakinlarina çok is düsüyor. Asla unutmayin onlarin size çokihtiyaci var lütfen esinizin, kardesinizin, anne babanizin,komsunuzun......yaninda olun.Içimizdeki canavarla savasirken bizlere yardimciolun, güç verin, yasamamiz için nedenler olun...Allah hepimizin yardimcisi olsun.

ANNEM VE ABLAM

Bu hikayeye nasil baslanir ve nasil bitirilir bilemiyorum.Su an arkadaslarinhikayelerinin bazilarini okuyunca siddetle yazmak istedim.Ben hikayemi yillarca yazmak istedim ama bir türlü elime alamamistim.Kanser takipekibine vesile olduklari için tesekkür ediyorum.Hikayem 1996 mayisinda ,hayatta herseyden çok sevdigim annemin gögüs kanserioldugunu ögrendigim zaman basladi.Annem çok saglikli hayatinda hiç hasta olmamis,çok çaiiskan bir insandi..Bir gün gögsündeki o kitle bütün hayatimizidegistirdi.Kitleyi fark ettigi ve bana söyledigi gün solugu bügün kaybetmisoldugumuz çok degerli profesör ''YAVUZ BOZFAKIOGLU'' nda aldik.Allah rahmet eylesinisini çok yi yapan mükemmel bi dr.du .Ayni gün biyopsi yapilmadan ,çekilen filmlersonucu kanser olma olasiliginin çok yüksek oldugu ama kararin ameliyat sonucundakesinlesecegini ,aksi durumda gögüs alinarak tedavi edilecegini bize anlatti.Buradaen önemlisi annemin verdgi tepki O kendi için endiselenmek yerine her zaman ki gibibenim endiselenmemi engellemeye çalisarak geceyi bitirdik.Ertesi gün aileninkalanlariyla durumu ben paylastim.Takdir edersiniz ki bundan13 yil önce Türkiyekanser konusunda bu asamaya gelememisti ve bizde her seyi burada birakip ingilteryegitmeye karar verdik.Sonuç her ne çikarsa çiksin tedaviye orada abimin yanindabaslayacaktik.VE ...O 10 yillik kabus gibi günlere basladik.Ingilterede ameiyat oldu gögsü alindiçaok metanetle karsiladi hastaligini hepimize moral verdi..Doktorlarinda dedigigibi henüz 1. evrede bi hastalikti ve ne KT ye ne de RT ihtiyaç vardi.Zorlu birameliyat süreciydi.1 ay sonra geri döndük. Bize 5 yil kullanmak üzere Tamoxsifenverdiler.
A rdan 2.5 yil geçti annem in boynununsag tarafinda bi sislik farkettik kosa kosarahmetli Yavuz Bey 'e gittik malum süreç...Biyopsi sonunda (15 günde zar zor çiktisonuç)Annemin lenfoma non hoçkins oldugu sonucuna varildi.Bu metastaz degildi biinsanda görülecek nadir 2 farkli kanserin bir araya gelmetalihsizligiydi.Arastirmalar bizi FLORANS NINTINGALE kanser hastanesine getirdi.6kür KT ile bu isi halledeceklerini söylediler.KT ler bitti sonuç harikaydi.Tekrar bibekleme süreci ve akabinde nüks... kabus gibi tekrar çirpinislar...Her seferindekirilan ümitler...Annemde tik yok iyilesecegim ne olur üzülmeyin, diyor enkahredicisi de bu. Daha da kötüsü DR.lar onlar size sürekli tedavi alternatiflerisunarlar ,denize düsmüstürsünüz artik ne yapacaksiniz ki hata yapma sansinizvaktiniz yok ..GÜVENECEKSINIZ!!!!..Sanirsiniz ki O nlar da sizin annenizi ayniderece de sevserler kiyamazsiniz kabul edemezsiniz O nu kaybetmeye .Ne derlerseyapacaksiniz O NU kurtaracaksiniz...Bu arda bütün hayat durur, tek bi sey vardirannenizi kurtarmak,,
Iste tam bu duygularla su an nerede çalisiyor bilmiyorum YOLUMUZ ...S on umudumuz doktor ...... ......... la kesisti.Bize annemizi kurtarmanin bi yolu oldugunusöyledi.Atladik tabiri caizse.Kök hücre tedavisi o nun son sansiydi 3 KT den sonra O'nu karantinaya alacak ve tüm kani temizlenip yenilenecekti.Havalara uçtuk ve hemenKTlere basladik 5 gün hastanede yatiyo sürekli ilaç aliyorduk .Berbat bi sürecitamamladik tedaviye baslamasi için en az yüzde 30 iyilesme bekliyodu haluk bey sartoydu .Neyse KT ler bitti.Ölçümler yapildi yeterli iyileme yok diye bize bu sansikullanamayacagini söyledi.Dünya basimiza yikildi....Düsündük vazgeçemezdik annemiz için yapilacak hala bi seyler olmaliydi Amerika ilehaberlestik önemli bi dr. Su an için isim veremiyorum ama sunu söyleyebilirim ohastanede sadece lenfoma tedavisi yapiliyomus annemin o ana kadar kullandigiilaçlari ve hikayesini de istedi gönderdik.Sonuç bizi soka götürdü anneme yanlistedavi uygulanmisti LENFOMA yerine LÖSEMI!
ARTIK YAPILACAK HIÇ bir sey kalmamisti.Kök hücre sansini da yitirdi.Kalan zamaninisüreyi uzatan ilaçlari alarak büyük bi izdirap içinde geçirdi.SONUNDA O 'nu 5 aylikhamileyken 30 kasim 2005 te kaybettik.
Oglumu göremedi hala O yanlis tedavi yapilmasaydi deyip duruyorum.Bazan kendimisuçluyorum,neden daha çok arastirmadim,nasil bu hataya izin verdim diye Haa dr. laugrasmayi kafaya koymustuk tabiki fakat konustugumuz meslsktaslari hatayi kabuletmekle beraber altina imzalarini atmaya çekindiler.Dolayisiylada ispatlayamadik.Daha bu aciyi hazmetmeye çalisirken geçtigimiz agustos ayinda ablaminda akcigerkanseri oldugu haberi ile yikildim.O da ayri bi hikaye kisaca 4. evre beyinmetastaziyla tedavi olmaya çalisiyo.BEN NE MI YAPIYORUM?Su an hastasi olan veya hasta oalan herkese sesleniyorum lütfençok dikkatli olun kirk kere arastirin tek dr la kalmayin.Bizim ki büyük talihsizlikti isini büyük bi özveriyle yapan annemin ne yazik ki sonzamanlarinda tedavisini üstlenen PROF.Erkan Topuz a tesekkür ediyorum

GARİPÇE

yil 1978 di lenfle karsilastik ,o zamanlar diyarbakirin bir kenar semti olan baglardayiz kanser sözcügü ozaman hayatimiza girdi ablacigim o zamanlar 24 yasindaydi ,baskalari saglik kontrolu için amerikalara gide dursun biz komsulardan aldigimiz borç paraile ankaranin yolunu tuttuk orda elliikin gün isin aldi altmisli kilolardan otuzlu kilolara düstü..zor günlerdi .çaresiz gibiydik.sevgili dr isikman hoca bunlar geçici diyordu...sonralari bir akciger filmi bir tam kan sayimiyla durum takip edildi [görüntüleme metodlari yoktu. ] onu atlatti .bir alanya yazinda gögsünde bir kitle farkketti yine ankara yollarindaydik. yil 1992 ,bizi cebecideki genel cerrahi bölümüne yolladilar.on gün diye girdigimiz hastaneden kirk iki günde çiktik .sol gögüs alinmisti .ardindan kemoterapi ,yil 2004 ü buldu bir seyler ters gidiyordu .yine ankaradaydik beyinde kitle var deyip amelyata aldilar..patoloji temiz çikinca sevinir gibi olduk 2005 eylülünde yine bir terslikler vardi bu sefer antalya gittik memede cilt metestazi kemikte tutulum vardi ..o gün bugündür ugraissiyoruz .ablam evlenmedi yanliz dört duvar arasinsda, garipçemi garipçe ..ve kanser..onunla ahtopot gibi ..ama yikilmiyacagiz,yikilmamaliyiz.

MENENJİOM

ben 46 yasindayim 2005aralik ayinin 6 sinda beynimdeki tümörü ögrendim çok zordu yanlizdim hastanedeönce kime haber verecektim esimemi anneme babamami üniversiteye baslarkenbenden hiç bir sey saklamayacaksin diye söz alan oglumami çok uzakti kimseleryoktu yaninda yok oglum olmazdi esime telefon ettim bir yanlislik vardir dediögle umduk ama çekilen mr çok büyük bir tümör vardi uzun süredir varmis ögle dedidr bu tür tümörler geç büyürlermis aci haber çabuk yayilirmis 5 kardesimin hemenhaberi oldu bir telefon trafigi en zoru oglum ögrenmis ama bana ögle moralveriyordu ki sesini duyunca rahatladim kardeslerim esim oglum arastirmislarhacettepede randevu alindi 3 ocak 2006 ameliyat oldum ameliyatim 8 saat sürmüsameliyata girmeden bir aksam önce 5 kardesim esim oglum yiyenlerim hepsiyanimdaydi onlar bana çok büyük güç verdi 11 kisiydiler yanimda ama çok zordudiyorlar beklemek allah kimseye yasatmasin bir gün yogun bakimda kaldim 2. günodama çiktim ve birkaç adim yürüdüm 3. gün hocam saçini yika deyince çok korktum ama yikadilar 2009 ocak ayinda kontrole gittim 6 ayda gidiyordum hocam artik1 yilda yapacagiz git ve çalismaya devam et dedi sevinerek afyona döndüm buradan hocama ve asistanlarina çok tesekkür ederim tabiki esime kardeslerimeözellikle ogluma diger arkadara çok acil sifalar diliyorum

UMUT

Hastane koridorunda 43 kg kalmis halimle ellerimi basimin arasina alip çöküp kaldigim o an'i hic unutamiyorum.aci haber kanser.canimi feda edebilecegim bir insana konulmus tani...haberi aldigimda yazin ortasinda yagmur yagdi saganak hemde.içim kan agladi.deseler ki bana dunyanin bi yerinde bi ilac var git onu bul...simdi cikip giderim.ACI HABER KANSER...3,evre kolon.tedaviye devam ediyoruz simdi.tedaviye yanit veriyor.tek istegim tedavinin bitmesi ve nuksle karsilasmamamiz.hala inanamiyorum bu nasil bizim basimiza geldi.bu nasil bir yazgidir.bu nasil bir kader.boyle bir kadere kirginim sadece.kelimelerin anlamsiz kaldigi yerdeyim suan.kelimlerin hicbirse ifade edemedigi butun dillerin birlesede icimdekileri anlatamayacagi o igrenc yerdeyim.sabir diyorum metanet diyorum...ameliyat sonrasi uzun sure yogun bakimda kaldi ve ölüm tehlikesi vardi.doktorun bana metanetli ol suan dediginde kalbimde bir dunya yikildi.bu dunya üzerime yikildi.metanetli oldum.aglamadim.onu gorunce gulumsedim.24 yasindayim ve ben bu hayatta ilk once aciyi ve yitirmeyi ögrendim.ama metanetli oldum hep.sukur ki yogun bakimdan cikti ve tedaviye baslayabildik.acinizi yürekten anliyorum.yurekten sariliyorum her birinize cunku biliyorum ki hasta ve hasta yakini cok kirilgandir cok hassastir suan.allahtan sifa diliyorum hepinize.zor bi yoldayiz ama allah kerimdir her zaman.

Seni çok seviyorum baba

3yil önce babamin akciger kanseri oldugunu ögrendigimizde dünya basimiza yikilmisti o kocaman heybetli insan nasil böle bi hastaliga yakalanirdi saglik karnesi bombostu o hiç hasta olmazdiki ameliyattan sonra çok iyiydi. eskisehir osman gazi üniversitesinde radyo terapi lacak dediler ama bi türlü patoloji veya diger tomografi felan gibi seylerin sonuçlari çikmiyordu doktor bi yandan bizi azarliyor sonuçlari getirmediniz diye oralara soruyoruz daha çikmadi diyorlar erkek kardesim 192 boyunda doktorun karsisinda çaresizlikten o kdar küçüldügünü hissediyordumki sanki 10 santimdi çaresizlikten ne yapacagimizi sasirmistik meger hoca farki adi altinda vezneye her tahlil veya film için 90 milyon yatirirsak hemen çikarmis biz ne bilelim hastane yapiyo saniyoruz sonunda bi hemsire agladigima dayanamadi yolunu gösterdi allah ondan razi olsun kemoterapiler basladi gecikmeli oldu ama bunada sükrettik babam kemoterapiler sirasinda bile kilo aldi çok iyiydi annem kardeslerim üzerine titriyorduk artik babam kanseri yenmisti kontrollerin birinde babama böbrekte küçük bi kitle görünüyo kemoterapi almak istermisin diye sorulmusya gerekliyse sen karar vereceksin hastaya niye soruyosun sonunda onun içinde kemoterapi aldi ama sanirim geç kalinmisti daha sonra babama genel muayene ve tetkiklerde çok iyisin 3 ay sonra gel denildi ama babam hizla kilo kaybetti afyonda tekrar üniversite hastanesine gittik böbrekte kitle var ameliyat denildi ameliyata alindi ama kitle alinmadan tekrar kapatildi çok yayildigini ameliyat olamayacagini söylediler ankarada ibrahim güllü diye 1 doktor var ona götürün dediler götürdük sutent diye bi ilaç belki fayda edebilir dediler ama malesef biz babama o ilaci almak için rapor sadece medikal onkoloji olan yerler yazabiliyomus çikartamadik çünkü artik yola çikacak hali kalmamisti hastanelerden sira almak çok zor artik her yerine yayildi su anda eridi bitti bir deri bir kemik hiç bir sey yiyemiyo bizde elimiz kolumuz bagli ölümünü bekliyoruz kardeslerim su anda hastanede agir depresyondan yatiyo annemin psikolojisi bozuldu beni saymiyorum kizginim en basta babama sigaralari sinirsizca içti kizginim baska ülkelerin almadigi hormonlu sebze ve meyveleri bize yedirenlere kizginim saglik bakanligina kizginim hersey para diyen doktorlara kizginim bunlari bile bile hala sigara içenlere allahtan tek dilegim var kanser olmadan önce ülkemizde kansere yakalanmamak için tedbirlerin alinmasi bizimle ayni kaderi paylasan her kese allahtan sabir ve metanet diliyorum

anneanne

Bundan tam 1 sene önceydi ailemden uzakta okudugum için benden gizlemislerdi yarim yamalak ananen hasta gibisinden sözler.. hayatimin en zor günlerini geçiriyordum birakip gidemeyecegim sinavlarim bir yanda ne oldugunu bilmedigimiz bi hastalik adiyla ailemin perisan olusu bir yanda..bende tipik bir memur ve çekirdek aile çocugu gibi büyüdüm beni ananem büyüttü..sonra çekirdek ailemin dagilmasiyla babasiz sadece emekli bir anne anane ve büyükbaba üçgeninde yasamaya devam ediyordum ailemden çok uzak bir memlekette mühendislik okuyordum yurtta kaliyordum ve çok yalnizdim,önce karin zari kanseri dediler 3 ay ömrü var yada yok dediler herkes perisandi Türkiye'nin en büyük fakültelerinden biri olan Ankara Üniversitesinde yanlis teshisle ameliyata girmek üzereyken ALI AYHAN adindaki mucize adam kesfedildi..Bu adin yüzlerce insan ve ailesi için ne anlam ifade ettigini ancak yine bunu yasayanlar bilir 68 yasindaki hayatta herseyimi borçlu oldugum ölümle adlarini yanyana koyamadigim ananem over kanseriydi ileri bir safha..önce ameliyat,ardindan kemoterapiler..ilk 6 kür pek faydali olmamis,ikinci 6 kürlük kemoterapi..dün en son kontrolüne gittiginde sanirim kanseri bilmeden kanseri yendi..bunun nasil bir süreç oldugunu burda en mucizevi kelimelerle anlatsamda sadece ne yazikki "yasayanlar" bilebilir,gördükleri rüyalarindan yanaklari islak uyananlar,bi anda aglama krizine tutulanlar,gerçegi sonuna kadar kavramaktan korkanlar anlar..haberler geliyordu yan yataktaki hasta...inanmak..belki birkaç gün önce gözlerine bakip geçmis olsun dedigimiz insanlar bir sonraki gelisimizde...los karanlik onkoloji koridorlari..her beyaz önlüklünün agzindan dökülenlere pür dikkat odaklanmak..doktor olamadigim için kendimi affetmeyecegim zamanlar..kollari,damar yolu açilamadigi zamanlardaki o acilar..kan alinmasi lazim ama damar görünmüyor..kemoterapi sonrasi çektigi acilar..ben dayanamazdim..onun gücüne ona öyle hayranimki..geceleri horladigi için Allah'a nasil sükrederek uyudugumu,bana ne oluyor diye sordugunda yalanlarin arkasina siginirken keskin zekice bakislarindan nasil kaçtigimi nasil anlatabilirim..simdi sorarimböyle bir hikaye nasil anlatilir ki yasamadan bu çekilenleri kim hissedebilirki..çok zor günlerdi,dün ilaçli tomografi ve muayeneler normal çikti..hani elimden gelse aldigi nefesi kontrol edecegim,ve en korkuncu kemoterapi görürken yakalandigi gripler..insanlarin merakla eve dolusup umarsizca dikkatsizce maske takmadan ona yaklasmalari..misafire ne denebilirki..ayip..gerçekten ne kadari bitti bilemiyorum ama ben yine uykusunda onu kontrol edecegim,yine ALI AYHAN adini yüregimde farkli bir minnetle anacagim.O BÜYÜK BIR ANANE KURTARICISI..kendini doktordan sayan o kadar zavalli o adam hala hayattayken bir kere onun elini öpsünler bir kere sifa dagitmanin ne ulu bir vazife oldugu kavrayabilsinler..hikayemi burada noktalarken benim gibi,bizim ailemiz gibi kaç ates düstügünü bilmedigim yuvalara selam olsun,Allah sabir versin ,güç versin,lütfen hiç yikilmadan direnin,savasin,ama bu dünyada eger kanserden daha güçlü birsey varsa bu sadece ve sadece SEVGI'dir..Basindan sonuna kadar yasadigim bu kanser dolu saatler ondan daha güçlü olan tek seyin dupduru bir sevgi oldugunu gösterdi..eger kanser olan çok sevdiginiz biriyse sevginizi öyle bir sunun ki ona mucizeye inanacaksiniz.